پیش رویم چهره تلخ زمستان جوانی
پشت سر، آشوب تابستان عشقی ناگهانی
سینه ام منزلگه اندوه و درد و بد گمانی،
کاش چون پاییز بودم…
شعر از “فروغ فرخزاد”
آرزو کن با من
که اگر خــواست زمســـتان برود!
گرمیِ دستِ تو اما باشد
“مــا” ی ما “مـــن” نشود
سایه ات از سرِ تنهاییِ من کم نشود!
به دل نا گفته صدها حرف دارم
میان سینه زخمی ژرف دارم
به روی پوستین سالخوردم
سرد است هوا
بیرون اگر می‌روی
دست‌های مرا هم با خودت ببر!
شعر از “رضا کاظمی”
به گوش ام خش خش پاییز زرد است
دل ام میعادگاه زخم و درد است
نمی آید صدایی از در و دشت
“هوا بس ناجوانمردانه سرد است”
اشک هایم که سرازیر می شوند
دیر نمی پاید که قندیل میبندند
عجب سرد است هوای نبودنت …
نه حوصله ? دوست داشتن دارم
نه م? خواهـم کسی دوستـم داشته باشد
ا?ـن روزهـــا سردم
مثل زمستان…
دلم یک زمستان سخت میخواهد
یک برف
یک کولاک به وسعت تاریخ
که ببارد و تمام راهها بسته شوند
و توچاره ای جز ماندن نداشته باشی
و بمانی…
سرود برفی گنجشگکی خرد
مرا با خود به دنیای دگر برد
دوباره جیک جیکی کرد و آن گاه
میان برف ها ناگهان مرد
دعا میکنم غرق باران شوی
چو بوی خوش یاس و ریحان شوی
بهاری ترین فصل ایمان شوی
دستهایم را بگیر، از زمستان دور شو…
غیرِ من روی رگِ هر عاشقی، ساطور شو…
دستی که به انتظار دستانی بود
چشمی که نیازش لب خندانی بود
بیچاره ترین گدای این شهر منم
در پیرهنم عجب زمستانی بود
ای که در فصلِ خزانم دیده ای با پشتِ خم
این زمستان را نبین ما هم بهاری داشتیم
به که گویم که تو منزلگه چشمان منی
به که گویم که تو گرمای دستان منی
گرچه پاییز نشد همدم و همسایه ی من
به که گویم که تو باران زمستان منی
و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد
و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد
چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟
چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟
برگ میرقصد و باد از غوغا ،
سر بی تابی باران دارد
باغ من خستگی طولانی ،
از تماشای زمستان دارد
شعر از “عبدالجبار کاکایی”
به روز هـا دل مبـنـد!
روزهــا بــه فـــصـــل کــه مـیـــرسند
رنگ عـوض مـیــکنـنــد
با شب بــمــان
شب
هـمـیـشه
یک رنگ است !
در این کویر برف هیچ کاشفی با سورتم? احساس
به من دست نخواهد یافت…
بی تو سالهاست که هوای من
صد درجه زیر عشق است…
پشت کاجستان، برف.
برف، یک دسته کلاغ.
جاده یعنی غربت.
باد، آواز، مسافر، و کمی میل به خواب.
شاخ پیچک و رسیدن، و حیاط.
من، و دلتنگ، و این شیشه خیس.
می نویسم، و فضا.
می نویسم، و دو دیوار، و چندین گنجشک.
یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می بافد.
یک نفر می شمرد.
یک نفر می خواند.
زندگی یعنی: یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی؟
دلخوشی ها کم نیست: مثلا این خورشید،
کودک پس فردا،
کفتر آن هفته.
یک نفر دیشب مرد
و هنوز، نان گندم خوب است.
و هنوز، آب می ریزد پایین ، اسب ها می نوشند.
قطره ها در جریان،
برف بر دوش سکوت
و زمان روی ستون فقرات گل یاس
آهسته بیا
غوک ها در خوابند
پا آهسته گذار
بر تن برفی این کوچه ی سرد
برنیاشوبی
خواب ترد گل نیلوفر را
صبح آب خواهد شد
جای پایت بر برف
کاش آفتاب نبود
جای پایت می ماند
تا ابد در دل این کوچه تنگ…
مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخت محتاج به گرمای پر و بال توام
تو اگر باز کنی پنجره ای سمت دلت
میتوان گفت که من چلچله لال توام
دیدی که چه بی رنگ و ریا بود زمستان ؟
مظلوم ترین فصل خدا بود زمستان
دیدیم فقط سردی او را و ندیدیم
از هر چه دو رنگی است رها بود زمستان
بود هرچه فقط بود سپیدی و سپیدی
اسمی که به او بود سزا بود زمستان
گرمای هر آغوش تب عشق دم گرم
یکبار نگفتند چرا بود زمستان
بی معرفتی بود که هر بار ز ما دید
با این همه باز اهل وفا بود زمستان
غرق گل و بلبل شد اگر فصل بهاران
بوی گل یخ هم به هوا بود زمستان
با برف بپوشاند تن لخت درختان
لبریز و پر از شرم و حیا بود زمستان
در فصل خودش ، شهر خودش ، بود غریبه
مظلوم ترین فصل خدا بود زمستان …
و هنوز قصه بر یاد است
وین سخن آویزه ی لب:
که می افروزد؟ که می سوزد؟
چه کسی این قصه را در دل می اندوزد؟
در شب سرد زمستانی
کوره ی خورشید هم، چون کوره ی گرم چراغ من نمی سوزد.
شعر از “نیما یوشیج”
زمستان پوستین افزود بر تن کدخدایان را
ولیکن پوست خواهد کند ما یک لا قبایان را
ره ماتم سرای ما ندانم از که می پرسد
زمستانی که نشناسد در دولت سرایان را
شعر از “شهریار“
در این چهارشنبه ی سوری
نگاهم میکنی اما
نگاهت سرد و جان فرساست
چرا حس میکنم حتی
زمستان هم
درون چشم تو تنهاست .
شاعر “دریا پژوهش”
زمستون، تن عریون باغچه چون بیابون
درختا با پاهای برهنه زیر بارون
نمیدونی تو که عاشق نبودی
چه سخته مرگ گل برای گلدون
گل و گلدون چه شبها نشستن بی بهانه
واسه هم قصه گفتن عاشقانه
چه تلخه چه تلخه
باید تنها بمونه قلب گلدون
مثل من که بی تو
نشستم زیر بارون زمستون
زمستون
برای تو قشنگه پشت شیشه
بهاره زمستونها برای تو همیشه
تو مثل من زمستونی نداری
که باشه لحظه چشم انتظاری
گلدون خالی ندیدی
نشسته زیر بارون
گلای کاغذی داری تو گلدون
تو عاشق نبودی
ببینی تلخه روزهای جدایی
چه سخته چه سخته
بشینم بی تو با چشمای گریون
شعر از “مهدی اخوان ثالث”
به پیش باد تو ما همچو گردیم
بدان سو که تو گردی چون نگردیم
ز نور نوبهارت سبز و گرمیم
ز تأثیر خزانت سرد و زردیم
ز عکس حلم تو تسلیم باشیم
ز عکس خشم تو اندر نبردیم
عدم را برگماری جمله هیچیم
کرم را برفزایی جمله مردیم
عدم را و کرم را چون شکستی
جهان را و نهان را درنوردیم
چو دیدیم آنچ از عالم فزون است
دو عالم را شکستیم و بخوردیم
به چشم عاشقان جان و جهانیم
به چشم فاسقان مرگیم و دردیم
زمستان و تموز از ما جدا شد
نه گرمیم ای حریفان و نه سردیم
زمستان و تموز احوال جسم است
نه جسمیم این زمان ما روح فردیم
چو نطع عشق خود ما را نمودی
به مهره مهر تو کاستاد نردیم
چو گفتی بس بود خاموش کردیم
اگر چه بلبل گلزار و وردیم
شعر از “مولانا“
زمستونه زمستونه فصل تگرگ و بارونه
هوا شده خیلی سرد روی زمین پر از برف
چه خوبه کودکستان وقتی میشه زمستان
کلاغ های سیاه رنگ بخاری های روشن
وقتی بارون میباره دلم میخواد دوباره
برم به کودکستان میان آن گلستان
مواد لازم :
ماهی شیر یا حلوا : 500 گرم
گشنیز : 250 گرم
شنبلیله : 75 گرم
سیر : 8 حبه
پیاز : 1 عدد
تمبر هندی : 1 بسته 200 گرمی
پرک فلفل قرمز : 1 قاشق چایخوری
زردچوبه : 1 قاشق چایخوری
روغن زیتون : به میزان لازم
گشنیز و شنبلیله ای که برای تهیه قلیه ماهی استفاده می‌شود باید نسبت 3 به 1 داشته باشند وگرنه شنبلیله ی زیاد خورشت را تلخ می‌کند.
سبزیها را پاک کرده و بشوئید. وقتی آب آنها کاملاً گرفته شد با چاقو ریز خرد میکنیم.
پیاز را ریز خرد کرده و با کمی روغن در قابلمه مناسب تفت می‌دهیم تا طلایی شود ولی نسوزد.
سیر، زردچوبه و پرک فلفل قرمز را با هم له میکنیم تا خمیری شکل شود.
پس از سرخ شدن پیاز این خمیر را به تابه اضافه میکنیم و با شعله کم، 1 تا 2 دقیقه تفت می‌دهیم، حواستان باشد که این ترکیب زود می‌سوزد پس زود سبزی خردشده را به آن اضافه کرده و خوب تفت می‌دهیم.
تمبرهندی را با دو پیمانه آب خیس می‌دهیم، سپس از صافی عبور می‌دهیم تا کاملاً تفاله از آب آن جدا شود و سسی صاف و یکدست بدست آید. برخی افراد 1 یا 2 قاشق آرد به سس تمبر هندی اضافه می‌کنند تا آب خورشت قوام بیشتری به خود بگیرد.
وقتی سبزیها خوب سرخ شدند سس تمبر هندی را به قابلمه اضافه میکنیم و خورشت را جوش می‌آوریم.
در این زمان تکه‌های ماهی شیر را به قابلمه اضافه میکنیم. به دلیل اینکه تمبر هندی اغلب شور است به هیچ وجه تا مرحله آخر به غذا نمک اضافه نمی‌کنیم.
شعله را کم کرده و در قابلمه را نیمه باز میگذاریم تا ماهی بپزد و قلیه جا بیفتد. اینکه غلظت خورشت چقدر باشد بستگی به ذائقه شما دارد، اگر قلیه رقیق‌تر دوست دارید می‌توانید همزمان با اضافه کردن سس تمبر هندی یک پیمانه آب نیز به قابلمه اضافه کنید.
وقتی قلیه جا افتاد آن را چشیده و به میزان لازم نمک و فلفل به آن اضافه میکنیم. قلیه ماهی سنتی تند و پرفلفل است.
نکته :
برای تهیه قلیه ماهی می‌توانید ماهی را سرخ کرده و بعد داخل آب خورشت بیندازید.
دستور آشپزی و طرز پخت قلیه ماهی خوزستانی خوشمزه و تند
ماهی :•: 2 کیلوگرم
سیر :•: 1 بوته
روغن :•: 200 گرم
پیاز متوسط :•: 4 عدد
گشنیز :•: 1 کیلوگرم
شنبلیله :•: 250 گرم
تمبر هندی :•: 200 گرم
زردچوبه :•: 2 قاشق مرباخوری
فلفل قرمز کوبیده شده :•: به مقدار کافی
ماهی قلیه ماهی بهتر است از نوع ماهی های شیر، سنگسر، هامور یا شوریده باشد ، در صورتی که دسترسی نداشتید می توانید از ماهی قزل آلا هم استفاده کنید. توجه داشته باشید می توانید به جای ماهی تازه از تن ماهی هم در قلیه ماهی استفاده نمایید.
دستور آشپزی و طرز پخت قلیه ماهی خوزستانی خوشمزه و تند
برای تهیه قلیه ماهی ابتدا گشنیز و شنبلیله را تمیز پاک کنید و بشورید در آبکش قرار دهید تا آبش کاملا برود و در خرد کن بریزید تا خرد بشود یا با چاقو خودتان خردش کنید.
پیاز را پوست بگیرید و نگینی ریز خرد کنید، روغن را داخل تابه ای بریزید و زیر شعله را روشن کنید پیاز را داخل آن بریزید و کمی تفت بدهید تا برنگ طلایی در بیاید، سیر را با گوشکوب بکوبید و به پیاز بیفزایید.
گشنیز و شنبلیله خرد کرده به پیاز داغ اضافه کنید تا آبش تبخیر بشود و مقداری سرخ بشود. ماهی ها را 2 تیکه کنید و در قابلمه ای قرار دهید و 1 استکان آب درون آن بریزید و کمی نمک نیز می افزایید و میگذاریم با شعله ملایم اجاق پخته شود.
بعد از پخت پوست ماهی ها را بگیرید و به قطعات درشت خرد کنید و به سبزی های قلیه ماهی اضافه کنید. تمبر هندی را در نصف لیوان آب جوش خیس کنید و در پارچه ای بریزید و شیره آن را بگیرید و به سبزی اضافه کنید
فلفل قرمز کوبیده شده و کمی نمک و زردچوبه بریزید و در تابه مواد را با هم تفت دهید تا کمی سرخ شوند سپس 2 تا 3 لیوان آب به تابه اضافه کنید و اجاق را روی شعله ملایم قرار دهید تا قلیه ماهی بمرور و حسابی جا بیفتد و نوش جانتان کنید.
و در انتهای پخت ترشی و تندی آن را هرجور که موافق با طبعتان است تنظیم کنید. قلیه ماهی مثل خورشت قورمه سبزی و خورشت قیمه هر چه صبورانه تر پخته شود طعم بهتر و جا افتاده تری خواهد داشت.
آموزش آشپزی و دستور پخت املت گوجه فرنگی خوشمزه برای صبحانه و عصرانه
گوجه فرنگی :•: 4 عدد
تخم مرغ :•: 2 عدد
پیاز :•: 1 عدد متوسط
نمک، فلفل و زردچوبه :•: به مقدار لازم
آموزش آشپزی و دستور پخت املت گوجه فرنگی خوشمزه برای صبحانه و عصرانه
برای تهیه املت گوجه ابتدا پیاز را پوست می کنید سپس نگینی ریز خرد کنید یا رنده کنید و مقداری مناسبی که نیاز دارید روغن داخل تابه بریزید و زیر شعله را ملایم کنید و پیاز را داخل آن تفت دهید تا طلایی شود
سپس اندکی زردچوبه نیز بیفزایید به پیاز و گوجه فرنگی ها را نیز یا خرد کنید یا رنده کنید ، به پیاز اضافه کنید و صبر کنید تا آب گوجه خوب کشیده بشود
در کاسه ای تخم مرغ ها را بشکنید و نمک و فلفل را به آن بیفزایید و سپس به مواد تابه اضافه کنید و تند هم بزنید تا با مواد مخلوط شود.
در آخر نیز صبر کنید تا مواد املت بپزند و با یک نان سنگک املت را نوش جان کنید. برای تهیه املت دنور که یک غذای خارجی و خوشمزه هست می توانید به منوی سمت راست سایت قسمت آشپزی مراجعه نمایید.
آموزش آشپزی و دستور پخت عدسی خوشمزه و مقوی برای صبحانه
عدس :•: 1 پیمانه
پیاز :•: یک عدد
رب گوجه :•: 1 قاشق غذاخوری
سیب زمینی :•: یک عدد کوچک
نمک، فلفل و زرد چوبه :•: به میزان کافی
آب لیمو ترش تازه :•: 3 قاشق غذاخوری
آموزش آشپزی و دستور پخت عدسی خوشمزه و مقوی برای صبحانه
برای تهیه عدسی ابتدا عدس ها را میشوییم و در قابلمه ای میریزیم وروی آن را آب میگیریم و شعله را روشن کرده و زیاد میکنیم تا آب جوش بیاید،سپس سیب زمینی را پوست بکنید و درسته به عدس اضافه کنید.
پس از بجوش آمدن آب شعله را کم کنید تا سیب زمینی و عدس خوب مغز پخت شود. پیاز را پوست بکنید و نگینی خرد کنید و در تابه روغن بریزید و شعله را روشن کنید کمی که روغن داغ شد پیاز را درون آن بریزید و
تفت دهید تا پیاز داغ طلایی شود سپس رب را به آن بیفزایید و تفت دهید تا کمی رنگش تغییر کنید و نمک، فلفل، زردچوبه و مقداری آب را داخل تابه بریزید تا بجوش بیاید و غلیظ شود.
سپس درون قابلمه را نگاه کنید اگر عدس و سیب زمینی پخته شده بود، سیب زمینی را از قابلمه بیرون بیاورید و با گوشکوب آن را له کنید و به داخل قابلمه بریزید.
در آخر مواد داخل تابه را داخل قابلمه بریزید و در آن را بگذارید و شعله را کم کنید تا عدسی جا بیفتد و با آب لیمو تازه و نان سنگک نوش جان کنید. این مقدار عدسی برای دو نفر کافی است.
